مناظره امام حسين (ع) با کوفيان در روز عاشورا

حقانيت امام حسين ـ عليه السّلام ـ در كربلا


راوي گويد: آن حضرت اين خطبه را در حالي كه بر شمشيرش تكيه زده بود با صدايي بلند، اين چنين بيان فرمود:
«اُنُشِدُكُمُ اللهَ هَلْ تَعرفونَني؟»
«شما را به خدا سوگند مي‎دهم آيا مرا مي‎شناسيد؟»

گفتند: «آري تو را مي‎شناسيم؛ تو پسر رسول خدا ـ صلي‌الله عليه و آله ـ و سبط او هستي.»
فرمود: «اُنْشِدُكُمُ اللهِ هَلْ تَعْلَمونَ اَنَّ اُمّي فاطمةُ بنت محمّدٍ؟»

شما را به خدا سوگند، آيا مي‎دانيد كه مادر من فاطمة زهرا ـ عليه‌السّلام ـ دختر محمد ـ صلي‌الله عليه و آله ـ است؟»
گفتند:«آري مي‎دانيم».

فرمود: «اُنْشِدكُمُ اللهِ هَلْ تعلَمونَ أن ابي عليُّ بيُ ابيطالب ـ عليه‌السّلام ـ»
«شما را به خدا سوگند، آيا مي‎دانيد كه پدر من علي بن ابيطالب ـ عليه‌السّلام ـ است ؟»

گفتند: «آري به خدا سوگند.»
فرمود : «اُنْشِدُكُمُ اللهَ هَلْ تعلمونَ أنّ جدَّتي خديجةُ بنتِ خوَيلِدٍ، اَوَّلُ نساء هذهِ الامةَإسلاماًّ؟»

«شما را بخدا آيا مي‎دانيد كه مادر بزرگ من خديجه دختر خويلد اولين زني است كه اسلام آورد؟»
گفتند: «آري به خدا سوگند همين طور است.»

فرمود:«اُنْشِدُكُمُ اللهَ هل تعلمونَ اَنَّ الطيَّار في الجنَّة عمّي»؟
«شما را به‌خدا، آيا جعر طيار كه در بهشت پرواز مي‌كند عموي من نيست؟ »

همگي گفتند: آري به‌خدا سوگند؟
فرمود: «فَانشدكُمُ الله هل تعلمونَ اَنّ هذا سيف رسول‌الله ـ صلي الله عليه و آله ـ انا مُتقَلّدُهُ؟»

«شما را بخدا، آيا مي‎دانيد كه اين شمشير رسول خدا ـ صلي‎الله عليه و آله ـ است كه من همراه دارم؟»
گفتند :«آري بخدا سوگند.»

فرمود: «اُنْشِدُكُمُ اللهَ هل تعلمونَ أنّ هذهِ عمامة رَسولِ اللهِ ـ صلي‎الله عليه و آله ـ اَنا لا بِسُها؟»
«شما را به خدا سوگند آيا مي‎دانيد كه علي ـ عليه‎السّلام ـ اولين كسي بود كه اسلام آورد؟ و آيا مي‎دانيد كه او از نظر دانش از ديگران عالم‎تر بود

و از نظر حلم و بردباري از همه برتر بود؟ و او ولي هر مؤمن و مؤمنه‎اي بود؟»
گفتند:«آري بخدا سوگند.»

فرمود:«فَبِمَ تَسْتَحِلّونَ دَمي وَ أبي الذّائدُ عَنِ الحَوضِ يَذودُ عنهُ رجالاً كما يُذادُ البعيرُ الصّادرُ عَنِ الماء وَ لِواءُ الحْمد ِفي يدِ أبي يومَ القيامةِ؟»
«پس به چه دليل و با چه جرأتي خون مرا مباح مي‎سازيد با اينكه پدرم ساقي و پاسدار حوض كوثر است؛ افرادي را از كنار حوض كوثر مي‎راند،

همانگونه كه ساربان شتر را از سراب مي‎راند، و با اينكه در روز قيامت (لواء و پرچم حمد) در دست پدرم مي‎باشد؟»
گفتند: «اي حسين! تمام اين مطالب را مي‎‎دانيم، ولي ما از تو دست بر نمي‎داريم و آنقدر در مقابل تو مي‎ايستيم تا از تشنگي جانت به لب برسد. [1] »



-----------پی نوشت--------------
[1] بلاغة الحسين ص 188 ـ ناسخ التواريخ.